https://hdl.handle.net/20.500.12776/16448Στυλ βιβλιογραφικής αναφοράς:
Eιδικές μορφωτικές εκδηλώσεις “Επιστήμης κοινωνία”, 2010 : «Άνθρωπος και περιβάλλον στο βυζαντινό κόσμο» (Δ’ Κύκλος Ομιλιών)
Διοργανωτής συνάντησης: 
Παραγωγός: 
Ημ/νία εκδήλωσης: 
02/03/2010 - 23/03/2010
Τόπος εκδήλωσης: 
Αθήνα, Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών, Αμφιθέατρο "Λεωνίδας Ζέρβας"
Περίληψη: 
Η σταδιακή διάζευξη του ανθρώπινου είδους από τον φυσικό του χώρο σημάδεψε την αρχή του πολιτισμού. Στη μακρά πορεία της αντιθετικής ή συμφιλιωτικής αυτής σχέσης ο άνθρωπος προσπάθησε να δαμάσει, να εκμεταλλευτεί και να ερμηνεύσει με διαφόρους τρόπους το φυσικό περιβάλλον, εκκινώντας κυρίως από μια ανθρωποκεντρική θεώρηση του κόσμου και τοποθετώντας στην κορυφή της πυραμίδας τον εαυτό του. Στους μέσους χρόνους και εν προκειμένω στο Βυζάντιο, μετά τη λαμπρά περίοδο των μυθολογικών, θεολογικών και ορθολογικών προσεγγίσεων από τους ανθρώπους των άστεων αλλά και της ερήμου, η φύση με τα στοιχεία της αντιμετωπίζεται είτε ως κατάρα είτε ως ευλογία. Σε μια εποχή αναγκαστικού επαναπροσδιορισμού της σχέσης του βυζαντινού ανθρώπου με τη φύση, τον οποίο επέβαλε το τέλος των άστεων του αρχαίου κόσμου, και σε μια εποχή ανακατατάξεων, πληθυσμιακών μετακινήσεων, εθνογενέσεων και ακραίων κλιματικών φαινομένων διαπιστώνεται μια εξαιρετικού ενδιαφέροντος πολύ-πλοκότητα στην πρόσληψη και στη διαχείριση του περιβάλλοντος χώρου. Οι αντιλήψεις και τα ερωτήματα, που σε πολλές περιπτώσεις μαρτυρούν τον απόλυτο φόβο και την αδυναμία απέναντι στα στοιχεία της φύσης, τα προβλήματα που οι Βυζαντινοί αντιμετώπισαν κατά τη διαχείριση του περιβάλλοντος αλλά και πολλές από τις λύσεις που πρότειναν θα παρουσιαστούν στον Δ΄ Κύκλο Ομιλιών με θέμα Άνθρωπος και περιβάλλον στο Βυζάντιο. Ο Κύκλος περιλαμβάνει ενότητες και θέματα, όπως η πρόσληψη και η διαχείριση του νερού, η επέμβαση στη φύση και η δημιουργία του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος είτε ως καλλιέργεια είτε ως κατασκευαστικά έργα, η θεολογική νέα προσέγγιση της εκκλησιαστικής εξουσίας, η φυσιοκρατική αντίληψη του απλού κόσμου με τη διαρκή πολιτιστική διάζευξη ή συμφιλίωση με την άγρια φύση του δάσους, του βουνού και του κάμπου, καθώς και η αισθητική ή ωφελιμιστική πρόσληψη της χλωρίδας και της πανίδας. Ένας άγνωστος, δυναμικός και γοητευτικός κόσμος αναδύεται μέσα από τη θεματική αυτή με πρωτοφανή ποικιλία περιπτώσεων, από τον ασκητή και ερημίτη ώς τον αξιωματούχο, τον στρατιώτη και τον καλλιεργητή, από τον βοσκό και κυνηγό ώς τον τεχνίτη, τον ζωγράφο και τον λόγιο που όλοι τους προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν και να εξανθρωπίσουν, όπως αυτοί τον αντιλαμβάνονται, τον περιβάλλοντα κόσμο.
Γλώσσα: 
Ελληνικά
Θεματική κατηγορία: 
Λέξεις-Κλειδιά: 
Αποτελείται από: 
Εμφανίζεται στις συλλογές: