Οι θρησκείες στην αρχαία ανατολική Μεσόγειο βασίζονται σε ένα σύστημα δοξασιών και πρακτικών (ιεροτελεστιών) που επιτρέπει στους λαούς να βρουν απαντήσεις στα θεμελιώδη ερωτήματα που τους απασχολούν. Η επιστήμη της αρχαιολογίας έχει κάνει αξιοσημείωτη πρόοδο στην αναδόμηση αυτών των θρησκειών, αφού η θρησκευτική συμπεριφορά σχεδόν πάντοτε συμβολίζεται με φυσικό σχήμα, όπως στα αντικείμενα και στους χώρους λατρείας. Τα αρχαιολογικά δεδομένα αποτελούν κύριο εργαλείο για τους ιστορικούς και μελετητές των λατρειών της αρχαίας ανατολικής Μεσογείου, για να κατανοήσουν και να ερμηνεύσουν το ρόλο και την εξέλιξη των θρησκευτικών πίστεων και τελετών του αρχαίου κόσμου. Η διαμόρφωση της πολιτισμικής ταυτότητας στις παραδοσιακές κοινωνίες της Ανατολής, συμπεριλαμβανομένης και της αρχαιοελληνικής, εκφράζεται μέσα από την καθιέρωση, δόμηση και δημιουργία πολιτιστικών-θρησκευτικών σχέσεων και ανταλλαγών μεταξύ των λαών που διέσχιζαν τα εθνικά και γεωγραφικά τους όρια. Στον παρόντα Κύκλο, διακεκριμένοι και εξειδικευμένοι επιστήμονες προσπαθούν να ανιχνεύσουν πώς αυτά τα δάνεια μορφοποίησαν την πολιτισμική ταυτότητα των κοινοτήτων της αρχαίας ανατολικής Μεσογείου. Όμως, όχι μόνον μηχανισμοί, όπως η διασπορά, η ανταλλαγή υλικών αγαθών, επέβαλαν τη διαπολιτισμική επικοινωνία, προμηθεύοντας υλικό και ιδέες στη διάπλαση της πολιτισμικής ταυτότητας, αλλά ήδη από τα νεολιθικά χρόνια η ανάδυση των πρώτων συμβόλων στην Εγγύς Ανατολή σηματοδοτεί την απαρχή ενός ιδεολογικού συστήματος, το οποίο θα διαδοθεί στη συνέχεια σε ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο. Κατά την 5η και 4η χιλιετία π.Χ. δημιουργούνται στην Εγγύς Ανατολή τα πρώτα αστικά κέντρα και ιερά και τα αρχαιολογικά δεδομένα αποτυπώνουν τις αλλαγές στις λατρευτικές πρακτικές της κοινωνίας. Τα θρησκευτικά σύμβολα-δάνεια από την Αίγυπτο και την Ανατολή στην αρχαία Κύπρο συμβάλλουν, επίσης, στη διαμόρφωση της πολιτισμικής ταυτότητας. Στους ελληνιστικούς και αυτοκρατορικούς χρόνους οι συναισθηματικές εμπειρίες αποτελούν τη βάση θρησκευτικής ταυτότητας σε κοινότητες λάτρεων. Η ενσωμάτωση της λατρείας των ρωμαίων αυτοκρατόρων στο πάνθεο των ελληνικών πόλεων λειτουργεί ως εκπροσώπηση της εξουσίας στον ελλαδικό χώρο. Τέλος, αναζητούμε απάντηση στο ερώτημα: οι θύοντες θεοί, εντός των ορίων της ελληνικής επικράτειας αλλά και της ευρύτερης περιοχής της ανατολικής Μεσογείου, είναι οι ουράνιοι επί γης;